Bir Cinle İlk Temas
 
Şimdi anlatacağım benim yaşadığım bir olay ve hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum....Bundan 6 sene önce 18 yaşlarındayken oldu. Ve karabasanlar tarafından sürekli olarak 2 ay boyunca gece 3 te ziyaret ediliyordum...Ve hangi günün gecesinde geleceklerse o günün gündüzünden ben bunu hissediyordum...Yine böyle bir gündü gündüzünden hissettim ama tuhaf giden bir şeyler vardı bu biraz farklıydı sanki estiremedim ne olduğunu ama içimdeki korku çok daha fazlaydı gece oldu henüz bir şey gelmemişti saat 3 sıralarındaydı ama bu tuhaf his o kadar anlatılması güç birşeydi ki tarifi yoktu vücudumdaki uzuvların reaksiyonları çok farklıydı ne mi oluyordu bana henüz bir şey gelmemişti ama ben bu hissin yüreğime verdiği sıkıntıdan dolayı gözlerimden istem dışı yaşlar süzülmekteydi engel olamadığım ve damarlarım çatlayacakmış gibiydi ve kalbimin orta yerine çöreklenen yoğun bir ağırlık vardı ki en çok ta bu rahatsız ediyordu sanki kalbim boğazımda atıyordu o derece hızlıydı ve sanki yerinden fırlayacakmış gibiydi derken tabiii uyuyamadım saat 3 sıralarına geldiğimde her zaman ki gibi bir karabasan gelişi hissettim hani olurya rahatsız edilenler bunu çok iyi bilir Yüzüm odanın orta yerine dönüktü geleceğini hissettiğimde arkama döndüm yorganımı kafama çektim ve işte başlıyordu yavaş yavaş geliyordu ilk başta ayaklarımdan başlayıp yukarıya doğru beni kitlemesini beklerken farklı birşey oldu ilk varlık odaya girdiğinde yoğun bir leş kokusu geldi burnuma ve ondan sonra ayaklarımdan doğru arkama bir şeyin uzandığını hissettim şimdi diyeceksinizki annen ve baban veya da kardeşindir diyeceksiniz biz erkek kardeşimle aynı odada kalırdık ve ranzamız vardı altlı üstlü...ben üstte yatardım...Evet yorganım açıldı arkamdan ve o varlık yavaşça yatağıma uzandı o kadar yavaştı ki uzanması sanki beni bu korkuyla aklımı yitirmemi istiyordu ve ben korkuyordum çok korkuyordum en son yanıma uzandı ben ensemde bir soluk alıp verişi bu nefes o kadar güçlüydü ki yada korkudan bana öyle geldi ve ben o zamanlar dedimki kendi kendime şimdi bu herneyse ben uyuyor takliti yapayım uyumadığımı anlamazsa sorun olmaz ensemde nefes seslerini duyana kadar korkuyorum ama hiç kıpırdamadan yatıyordum o sesleri duydum benim yüreğim artık olduğu yerde durmak istemiyordu ve aslında benim kıpırdamadan yatmamın kendi isteğimle olmadığının olduğunu anladım çünkü o nefes sesiyle irkildim titriyorum ama içten vücudumda titrediğimi hissetmiyorum daha doğrusu vücudumu başımdan aşağısını hissetmiyorum.Sonra dua okumaya başladım daha doğrusu çalışıyorum ve besmele bile çekemedim kafamı karıştırıyor yanlış okumamı sağlıyor en sonunda nas suresini okuyacağım ama hayır o da olmuyor okuyamıyorum ben okudukça kafamı karıştırıyor yanlış okutturuyordu bana...Ve bunlar olurken vücudumdaki kilitin çözülmeye başladığını hissettim ve bende hangi cesaretse arkama dönmeden yatağın içinde elimi hareket ettirip o şeye dokunacaktım merak ediyordum ama bunu yapmayı ben istemiyordum ve elimi bir cesaretle arkama attığımda elime değen şeyin çok sert sanki yağlı bir derisi var gibiydi kirpi kılı gibi elime batan tüylü bir derisi vardı tabi benim korkum daha da arttı...Ve bu sefer arkamda onun varlığını hissederek bu sefer sesli sesli ağlamaya başladım ve neden ben neden diye ağlamaya sonra ne olur bana yardım et ALLAH'ım ne olur dedim ne olur bana yardım et...Ve en son ALLAH dedim tüm yüreğimle çünkü okumaya çalıştığım tüm sureleri karıştırıyordum ve biliyordum ki asla unutmayacağım yüreğimden asla silinmeyecek bir isim vardı ve bana tek yardımcı olacak varlık yüce RABbimiz tüm yüreğimle ismini andığımda o arkamdaki varlığın yok olduğunu hissettim....Ve o gittikten sonra yatağımdan kalktım ışığı yaktım erkek kardeşim uyandı abla sen iyimisin dedi gözlerim kan çanağına dönmüş terden sırılsıklam olmuştum o gece zaten abdestli yatmıştım gittim kuran kitabını aldım yüreğimin üstüne koydum defalarca öğtüm ama hala ağlıyordum kardeşim öylece bana baktı abla ne olduğunu biliyorum bende hissettim ama o sana geldi seni kitlediği gibi benide kitledi sana dua bile okuyamadım benimde kafam karıştı dedim kardeşimde o yıl kuran kursuna gidiyordu ve kurana geçmişti yarısına yakındı hatim etmesine bilinçliydi bu varlık hakkında abla nasıl gitti ne yaptın dediysede benim dilim uzun süre çözülmedi korkudan anladı kardeşim kuran kucağımdaydı ve tekrar kardeşimin yanındaki çekyata uzandım kardeşim kuran kitabını baş ucama koydu ışık açık sabaha kadar ölece uzandım bir ara içim geçmiş...Sabah uyandığımda dilimin çözüldüğünü fark ettim kardeşimde korkmamam için sormadı tekrardan nasıl gittiğini....Sonra anladım ki ben kardeşim bana sabaha kadar dua okumuş şimdi rahatmısın yüreğindeki ağırlık kalktımı diye sorduğunda konuşabilmiştim anladım ki kardeşim dua etti bana....İşte bu kadar bu benim hayatım boyunca an ve an en ince detayına kadar hatırımda kalan en korktuğum anımdı....
 
Deneyim #5

Bu yaz Turkiye'ye tatile gittim, ablamda kalıyordum. Ablam ve kocası kendi yatak odalarında ben ise oturma odasında yatıyordum.

Türkiye'ye tatile gelmeden önce uykuda ağırlık bastığında (Karabasan diye bir şey olduğunu bilmiyordum) bir türlü uyanamıyordum, fakat daha sonra bunun taktiğini buldum. Karabasan geldiğinde eğer ağzınız açıksa, ağzınızı bütün gücünüzle kapatıp dişlerinizi sıkın. Eğer karabasan geldiğinde ağzınız kapalı ise, ağzınızı sonuna kadar açıp tekrar bütün gücünüzle kapatıp dişlerinizi sıkın. Böylelikle kolayca uyanacaksınız.

Neyse, tekrar olaya dönelim. Dediğim gibi, Turkiye'ye gelmeden önce karabasan diye bir şeyin olduğunu bilmiyordum. Daha sonra tatilimin ilk günlerinde uykuda üzerime ağırlık basmıştı. Bunu bir gün evde ablam kocası, ben ve ablamın 5 yaşındaki kızı oturup 6. his filmini seyrederken, bu olayı anlattım. Ablamın kocası da 'Karabasandır o' dedi. Bir anda konu tamamen açıldı ve karabasan hakkknda çok konuşulmaya başlandı. Ve o gece hepimizi ürktük.

Ablam oturma odasına yer yatağı açtı ve hepimiz oturma odasında uyuduk. Ama o gece karabasan hiç birimize gelmedi. Ben uyurken ablamın kocası saat 8'de ise gitmiş, artık hava aydınlanmış sabah olmuştu. Ablamında korkusu gitmis sabah 8:30'ta kızını da yanına alarak kendi yataklarına gitmişler (Ben bu sırada uyuyorum).

Tabii ki ablamın kızı ufak, erkenden uyandığı için yatakta oyuncaklarıyla oynuyormuş. Saat 9:00 sıralarında ablama karabasan gelmiş. Ablam bi türlü kıpırdıyamıyor hatta yanındaki kızını oyuncaklarıyla oynarken görüyor fakat ona konuş**ıyormuş. Tam o sırada ablamın kızı oyuncağıyla ablama dokunmuş, ve dokunur dokunmaz ablam uyanmış. Daha sonra Ablam kızını alıp tekrar oturma odasına gelmiş (Ben hala uyuyorum bu sırada). TV'yide açmış, ablamın kızı çizgi film bakıyorken. Ben ise sırt üstü yatıyordum.

Tam o sırada olanlar oldu, karabasan ablama geldikten hemen sonra banada geldi. Üzerimde inanılmaz bir ağırlık vardı. Hissediyordum onun olduğunu, gözlerimlede açık olan TV'yi görüyordum ablam ve kızını görüyordum ama onlara konuş**ıyordum. Tabii ki hemen sizlere yukarıda bahsettiğim taktiğimi uyguladım, bu taktiğimi yaparkende karabasan'i resmen gördüm. Taktiğimi yaparkende karabasan yavaş yavaş gözümün önünden yok oldu. Ve bağırarak uyandım. Hemen yan tarafta uzanarak TV seyreden ablamda "Ne oldu?" diye sordu. Bende ona gülerek "karabasan geldi ve onu gördüm" dedim. Gülüyordum çünkü ondan kurtulmayı biliyordum.

Hemen o gun içinde kuran olan ipli kolyelerden aldık. Ve onları boynumuza taktık. Ve ondan sonrada, hiç Karabasan gelmedi (yaklaşık 2-3 ay oldu).

Daha sonraları büyüklerime bu konu hakkında sorular sordum. Bazıları inanma böyle şeylere, sadece yorgunluktan üzerine ağırlık basmıştır dedi, bazılarıda hikayeler anlattılar. Yukarıda başıma gelen olay gerçektir ama karabasan var mıdır yok mudur onu bilemem...